- علی زرنو
از توابع دهستان بندپی واقع در منطقه ی بابل
معنی علی زرنو - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ یِ زَ رَ)
لغت نامه دهخدا
ابن یوسف بن حسن زرندی انصاری. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. محدث بود و در حرمین حدیث میگفت. وی در سال 772 هجری قمری درگذشت. او راست: مناظره الحرمین و مناضله المحلین. (از معجم المؤلفین از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1834 و هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 725). محدثان در فرهنگ اسلامی به عنوان حافظان میراث نبوی شناخته می شوند. آن ها با تلاش خستگی ناپذیر، هزاران حدیث را به صورت شفاهی یا مکتوب گردآوری و ثبت کردند. یکی از افتخارات تمدن اسلامی، وجود محدثانی است که در بررسی اسناد و راویان، به دقتی علمی دست یافتند که در هیچ تمدن دیگری یافت نمی شود. به واسطه محدثان، تاریخ شفاهی اسلام تبدیل به مجموعه ای دقیق و قابل اتکا شد.
(عَ یِ زَ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمدحسین نجفی زینی. وی شاعر بود و در سال 1215 هجری قمری درگذشت. او را دیوان شعری است. و نیز تقریظی بر تخمیس البردۀ محمدرضا نحوی دارد. (از الذریعۀ آقابزرگ طهرانی ج 4 ص 8 و ج 9 ص 758 از تکمله الامل)
(عَ یِ رِ)
لغت نامه دهخدا
ابن حسام الدین گوالیری اکبرآبادی (علی خان... یا علی شاه...) ، لقب او حسام الدین بود، و نسب او از جانب پدر به علامه کمال الدین دهلوی و از سوی مادر به شیخ محمد الغوث گوالیری میرسد. تولد او در سال 1101 هجری قمری در گوالیار هند بود ودر سال 1130 هجری قمری به دهلی آمد و در محضر بسیاری از بزرگان و امیران حاضر شد. و چون دولت تیموریان به سر آمد وی به فیض آباد رفت. و سپس به لکنهور رفته و در بیست وسوم ربیع الثانی سال 1169 هجری قمری در آنجا درگذشت. او راست: 1- چراغ هدایت. 2- خیابان، که شرح گلستان سعدی است. 3- سراج اللغه. 4- العطیه الکبری، درفن بیان. 5- مجمع النفائس، در طبقات شعرای فرس. 6- مصطلحات الشعراء الحدیثه. 7- الموهبه العظمی، در فن معانی. (از مقدمۀ فرهنگ چراغ هدایت نوشتۀ محمد دبیرسیاقی). و نیز رجوع به آرزو و به کتب ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 59 و ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 327
مرتعی در حوزه ی بابل کنار بابل